သၾကၤန္ေရ...
အျပင္မွာ အရည္ေပ်ာ္လက္စ ႏွင္းထုၾကီး႐ွိတယ္
+1 လို႔ျပေနတဲ့ သာမိုမီတာေလးလည္း႐ွိတယ္
အ႐ြက္တစ္႐ြက္မွမ႐ွိတဲ့ သစ္ပင္ေတြ႐ွိတယ္
အေႏြးထည္ကိုယ္စီနဲ႔ လမ္းသလားေနတဲ့သူေတြ ႐ွိတယ္
ဒါေပမယ့္ ၾကဲၾကဲေတာက္ေနတဲ့ ေနမ႐ွိဘူး
အ႐ြက္စိမ္းစိမ္း အပြင့္၀ါ၀ါနဲ႔ ပိေတာက္ပင္ေတြမ႐ွိဘူး
စတုဒီသာမ႐ွိဘူး
တူးပို႔ တူးပို႔ မ႐ွိဘူး
ျပီးေတာ့ ယိမ္းသမေလးေတြ မ႐ွိဘူး
ေရပက္တဲ့ မ႑ပ္မ႐ွိသလို ေရပက္ခံထြက္တဲ့ လူေတြလည္း မ႐ွိဘူး
မုန္႔လုံးေရေပၚမ႐ွိသလို ေရႃပြတ္ေတြနဲ႔ ေရလိုက္ပက္ေနတဲ့ ကေလးေတြလည္း မ႐ွိဘူး
ဒါေပမယ့္.........
ဒါေပမယ့္
ငါ့ရင္ထဲမွာ နင္႐ွိေနတယ္ဆိုရင္ ယုံမလားသၾကၤန္..?
ငါ့ရင္ထဲမွာ ပိေတာက္႐ွိတယ္၊ တူးပို႔တူးပို႔ ႐ွိတယ္
ၿပီးေတာ့ နင့္ကိုလြမ္းတဲ့ အလြမ္းေတြနဲ႔ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနတဲ့
ႏွလုံးသားလည္း႐ွိတယ္
ဒါဟာ သၾကၤန္ပဲေပါ့ကြယ္
ငါခ်စ္ရတဲ့ သၾကၤန္ေပါ့...
notes; အစ္မခ်စ္ၾကည္နဲ႔ အစ္မအျဖဴေရာင္ေရ....။ ကသုတ္ကယက္ထျပီး ပုဆိုးစုတ္ေလးနဲ႔ ဖုန္ခါလိုက္ပါၿပီ။
ၿပီးေတာ့ ဘေလာ့အ၀င္ တံခါး၀မွာ ေရပုံးကို ၾကိဳးနဲ႔ ခ်ိတ္ထားခဲ့ တာမို႔ ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ကဗ်ာ ဖတ္ၿပီးတဲ့ သူတိုင္း ေရ႐ႊဲေနေလာက္ျပီ.. ဟီးးးးး