Saturday, March 9, 2013

လန္႔ႏိုးျခင္း


ဆုံးရႈံးလိုက္ရျပီဆိုေတာ့မွ
အိပ္မက္ေတြက ပိုလတ္ဆတ္လာတယ္
"တစ္ေန႔ေန႔မွာ"ဆိုတဲ့ေဝါဟာရကို
"ဘယ္ေတာ့မွ"လို႔ ေျပာင္းလဲ နားလည္လိုက္ရျပီ
ပြဲျပီးမွ ႏိုးလာတဲ့သူလို
ဘာမွန္းမသိလိုက္ေပမယ့္ လက္ခုပ္ေတာ့ တီးေပးမိေသးတယ္
ေျပာစရာစကားေတြခန္းေျခာက္ကုန္တဲ့အထိ
မိုးေခါင္တာ 
ငါ့ႏွလုံးသားမွာ ဒါပထမဆုံးပဲ
ေသခ်ာတာကေတာ့ 
ဒီတစ္မိုးမွာ ႏူးညံ့တဲ့အနမ္းေတြ အထြက္နည္းမယ္ဆိုပဲ

3 comments:

ႏြယ္ေလး said...

ဒီကဗ်ာေလးကို အရမ္းၾကိဳက္မိပါတယ္...
ႏြယ္နဲ့လည္း ခံစားခ်က္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို
တိုက္ဆိုင္ေနလို့ပါ...
အားေပးဖတ္ရႈခဲ့ပါတယ္ရွင္....

Unknown said...

ေက်းဇူး :)

Anonymous said...

ကိုဏီ... မေရာက္ေရာက္ေအာင္လာၿပီး ကဗ်ာေလးကို ခံစားသြားတယ္...ညီေလး...

“ဒီတစ္မိုးမွာ ႏူးညံ့တဲ့အနမ္းေတြ အထြက္နည္းမယ္ဆိုပဲ”...ဆိုတာေလးကို သေဘာက်သြားတယ္...

ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္...
ဏီလင္းညိဳ