Thursday, November 12, 2009

သံသယ…….

ဘယ္လိုသံသယမ်ဳိးေတြကို လက္သင့္ခံေနရဦးမွာလည္း။ အစကတည္းက႐ႈံးခဲ့ၿပီးမွေတာ့ ႏွစ္သိမ့္အျပဳံးေတြက ဘာလုပ္ရမွာလဲ? ႏွစ္သိမ့္တယ္ဆိုတာ ေစာ္ကားျခင္း တစ္မ်ဳိးသာျဖစ္တယ္ေလ။ႏွစ္သိမ့္ျပံဳးထက္စာရင္ အမုန္းကမွ ငါ့အတြက္လွလိမ့္ဦးမယ္။ က်ိန္စာဆိုးေတြစိုးမိုးတဲ့ငါ့ဘ၀ထဲကိုမွ နင္ကအလြမ္းမိုးေတြ ႐ြာရက္တယ္။ ႏွလုံးသားတစ္ခုနဲ႔တစ္ခုက ႏွစ္ခုမဟုတ္ေတာ့လည္းခက္တယ္။ အျပံဳးေတာင္အတုလုပ္ၾကတဲ့ေလာကႀကီးမွာ ဘာကမ်ား စစ္မွန္ဦးမွာလဲ? စက္႐ုံထုတ္(ေဖာေဖာသီသီ) ႏွလုံးသားေတြနဲ႔ ငါ့လာမခ်စ္စမ္းနဲ႔ဟာ။ နံတယ္။ extra date တတ္ထားတဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႔ လာလာမေႏွာင့္ယွက္စမ္းနဲ႔။ date လြန္လာရင္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အမႈိက္ပုံးထဲ သြန္ပစ္လိုက္။ ဘာတဲ့ဆိုရင္ ငါ့ႏွလုံးသားကိုပဲ လာလာခလုတ္မတိုက္စမ္းနဲ႔။ စိတ္႐ႈပ္လြန္းလို႔။ ငါ့ဟာငါ တစ္ေယာက္တည္း ကိုယ့္အသည္းကိုယ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းခြဲေနရတာကမွ ကဗ်ာဆန္လမ့္ဦးမယ္။ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဓါးအိမ္ထဲထည့္ပိတ္ထားလို႔ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။ အနာဂတ္ကို ေတာင္မလြမ္းတာ အတိတ္ကို ဘာလုပ္ရမွာလဲ။ ငါေနာက္မဆုတ္ခ်င္ဘူးဟာ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကိုေနာင္တေတြမေပးပါနဲ႔။

ဘယ္အခ်ိန္ထိရွိမလဲ ငါ့ေနာင္တေတြ။ ေနာက္ဆုတ္ဖို႔မစဥ္းစားပဲခ်စ္ခဲ့ေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ ေနာက္တြန္႔မိတာကပဲ ငါ့ညံ့ဖ်င္းမႈျဖစ္ခဲ့လား။ နင့္သံသယေတြက ငါ့ကိုတြန္႔ဆုတ္ေစတာေတာ့လည္း အမွန္ပဲေလ။ ငါေၾကာက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ နင့္ကိုယ္နင္ေတာင္ သံသယျဖစ္ေနတဲ့အခ်စ္ကို ငါက ဘယ္လိုသတၱိနဲ႔ ယုံၾကည္ရမွာတဲ့လဲ..? ႀကိဳးထုံးကိုျဖည္ခ်င္ရင္ ႀကိဳးထုံးတဲ့သူကို ရွာရမယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ အခ်စ္က နင္မျဖည္ႏုိင္တဲ့ ႀကိဳးတစ္ထုံးျဖစ္ခဲ့ရင္ေကာ….? နင္မေျဖႏိုင္ေတာ့ဘူးမဟုတ္လား။

တကယ္ေတာ့ နင့္သံသယဆိုတာက ငါ့အေပၚျဖစ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ နင္မညာပါနဲ႔။ နင့္ကိုယ္နင္သံသယျဖစ္ေနတာပါ။ လူဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္တတ္တဲ့ သတၱ၀ါဆိုတာ ေမ့မထားနဲ႔ေလ။

ငါက နင့္ဆီမွာဘာ႐ွိလဲဆိုတာမၾကည့္ပဲ နင္ဘာလိုသလဲဆိုတာပဲ ၾကည့္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါေလ။ လိုတာေတြၾကည့္ရင္းနဲ႔ပဲ ပိုတာေတြ ေတြ႔လာရတဲ့အခါမွာ နင့္ဘ၀မွာ ငါဆိုတာ အစကတည္းက မ႐ွိတာသိလာခဲ့ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ငါက ႀကိဳးတပ္ခံရတဲ့ပစ္တိုင္းေထာင္႐ုပ္သာပါ။

တကယ္ေတာ့ နင္ေရာငါပါ မမွားခဲ့ပါဘူးေလ။ ကံၾကမၼာက ပုစာၦကူးမွားခဲ့တာပါ။ ငါညံ့ခဲ့တာပါ။ နဲ႔ ေပါင္းတာ မျဖစ္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုကတည္းက ငါရိပ္မိခဲ့ဖို႔ေကာင္းတာ။ ငါက ၁ မွမဟုတ္ခဲ့ပဲ! ငါကသုညပဲေလ။

ငါ့အျပစ္ေတြပါေလ။ ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ ႏွလုံးသားႏွစ္ခုကို ထိပ္ပုတ္ေခါင္းပုတ္ လႈပ္ႏိုးခဲ့တာ ငါပါ……………..

No comments: