မ်က္ေျဖလကၤာ..

သူတည္းတစ္ေယာက္၊ ေကာင္းဖို႔ေရာက္မူ၊ သူတစ္ေယာက္မွာ၊
ပ်က္လင့္ကာသာ ဓမၼတာတည္း။

ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္၊ ၾကငွန္းလည္းခံ၊ မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊
ေပ်ာ္စံရိပ္ၿငိမ္၊ စည္းစိမ္မကြာ၊ မင္းခ်မ္းသာကား၊
သမုဒၵရာ၊ ေရမ်က္ႏွာထက္၊ ခဏ တက္သည္၊
ေရပြက္ပမာ တစ္သက္လ်ာတည္း။

ၾကင္နာသနား၊ ငါ႔အားမသတ္၊ ယခုလႊတ္လည္း၊
မလြတ္ၾကမၼာ၊ လူတကာတို႔၊ ခႏၶာခိုင္က်ည္၊
အတည္မျမဲ၊ ေဖာက္လႊဲတတ္သည္၊
မခၽြတ္စသာ သတၱဝါတည္း။

ရွိခိုးေကာ္ေရာ္၊ ပူေဇာ္အကၽြန္၊ ပန္ခဲ့တံု၏။
ခုိက္ၾကံဳဝိပါက္၊ သံသာစက္၌၊ ႀကိဳက္လတ္ထြန္မူ၊
တံု႔မယူလို၊ ၾကည္ညိဳစိတ္သန္၊ သခင္မြန္ကို၊
ခ်န္ဘိစင္စစ္၊ အျပစ္မဲ့ေရး၊ ခြင့္လွ်င္ေပး၏။
ေသြးသည္အနိစၥာ ငါ႔ခႏၶာတည္း။

ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ ႀကိဳက္လို႔ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ သေဘာမ်ဳိးတင္လိုက္တာ။