Wednesday, November 25, 2009

သိပ္ခ်စ္တယ္...

ကၽြန္ေတာ္လည္း ခ်စ္တာေပါ့

ဒါေပမယ့္..

သူ႔ဆန္စား“ရဲ” ရမယ္တဲ့

မရဲေသာ္လည္းေျပးခဲေစ

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေသခဲ့ၿပီ

ေကာင္းကင္အေသရဲ႕ ၾကယ္အေသ

ငါကလူရည္ခၽြန္ႏိုင္ပါ့မလား..?

ေတာင့္တေပမယ့္မရခဲ့တဲ့

ရင္ဘတ္ထဲကၾကယ္

ႏွလုံးသားေထာင့္ေလးမွာ ျပာဖုံးေနတယ္

ခ်စ္တာေတာင္ ရဲရဲမခ်စ္ရဲႏိုင္တဲ့ငါ့ကို ...နားလည္ပါ။

ျပံဳးေနေပမယ့္

(ငါလည္း)

အမုန္းမခံခ်င္ပါဘူး..

2 comments:

မိုးခါး said...

ျပံဳးေနေပမယ့္ ငါလည္း အမုန္း မခံခ်င္ပါဘူး ..
တခါတေလေတာ့ အဲလိုျပံဳးျပံဳးျပေနတာကို မုန္းခ်င္ မုန္းေနမွာ ..
(ေရးခ်င္တာ ေရးသြားတယ္ .. :D)

Unknown said...

ဟုတ္သားပဲ..
ကိုယ္ျပံဳးေနတာကို ေပ်ာ္ေနတယ္ထင္ၿပီးမုန္းခ်င္မုန္းေနဦးမွာ....